So far so good

Selemat pagi!

Even 'n tussentijds berichtje van ons, wat we zoal hebben meegemaakt de afgelopen tijd:

Ambon stad- Saparua

Eindelijk ontsnapt na 3 dagen aan de drukte in ambon stad. We voelden ons nog niet op ons gemak, beetje ongemakkelijke sfeer. Gelukkig heeft fila ons geholpen (broer van een vriend van m'n moeder), naar een ander hotel gebracht (we zaten in een slechte wijk) en naar het museum. Daar mochten we gratis rondlopen samen met een meisje die goed engels kon en dingen uitlegde.
De dag daarna om 6 uur s' ochtends opgestaan, alles de avond van tevoren gepakt en snel in de becak (fietstaxi) naar een punt waar we met een busje verder konden naar Telehu. Telehu is de haven naar Saparua, een eiland ongeveer een uur varen van ambon.

Saparua:
Eenmaal in Saparua aangekomen werden we verwelkomd door vele taxidrivers die ons allemaal wilden wegbrengen voor a whole lot of money. Gelukkig was er een Nederlandse vrouw die wel met ons een busje wou delen, dus kwamen we uiteindelijk goedkoop uit :)

In Saparua kwamen we terecht in een guesthouse in Ihamahu, rumah rp. Hier werden we verwelkomd door een oud vrouwtje die een tafel met eten voor ons gedekt had. We hadden een volpension gereserveerd voor 20 euro per nacht. Heel mooi daar, superstil met de zee vlak voor het huis. Een steiger met vissende kindjes, daar zijn we toen maar snel het water in gedoken.
Op zich was de guesthouse ok, het is alleen wel dat je in een heel klein huisje zit met mensen die alleen indonesisch spreken en je dus weinig kunt praten. We voelden ons niet echt op ons gemak daar, dus toen hebben we besloten naar het dorp ernaast te gaan waar een meer touristisch hotel was met lodges. Wat best moeilijk is om te zeggen omdat we de gastvrouw ook niet wilden beledigen. Maja when you want to go you gotta go.

We hebben nog wel een scootertochtje gemaakt naar itawaka en hier kwamen we heel toevallig (of misschien ook niet) de Nederlands/molukse vrouw tegen waar we eerder mee in de bus zaten. We zijn met haar neef toen gaan snorkelen (we konden snorkels lenen van hem) en daarna weer terug gereden.

De dag daarop zijn we gaan snorkelen met een boot bij itawaka, veel vissen en mooie trip. Het enige nadeel was dat we niet hadden gerealiseerd hoe fel de zon is, dus zonder t-shirt het water ingegaan. Jesse rood als britse toerist en een ervaring rijker (niet meer doen dus).

Toen we de snorkels hebben teruggebracht hebben we bij Evelien (waar we eerder waren) en familie gezeten en meegegeten. HIer kregen we verse inktvis en nog meer lekker eten.

Het was wel fijn dat we bij hun terecht konden en de volgende dag zijn we met vrienden van hen uit Nederland teruggegaan naar Ambon.

Natsepa-Namalatu
Met de familie meegereden naar een 4sterrenhotel waar zij verbleven. Supergroot, luxe en ongeveer 50 euro per nacht, beetje te duur voor ons. Wel mochten we heerlijk warm douchen op hun kamer en zijn we daarna naar het strand gegaan om rutjak (geschaafd of gesneden fruit met pindasaus) gegeten en wat gechilld. We moesten die ochtend ook weer om 5 uur op dus een beetje uitrusten was wel fijn. De familie is ook nog met ons naar de mall geweest waar we zonnebrand, aloe vera en zalf tegen verbranding hebben gehaald (jesse's rug was pretty bad). Superfijn dat we met hun mee konden!

Daarna met busje richting kota ambon terminal. We dachten dat we daar zouden aankomen maar we stopten een stuk van tevoren. Gelukkig was er een aardige dude die ons de weg wees en een tas voor ons meenam. We wilden hem nog wat geld geven maar dat wilde hij niet eens aannemen. Wel fijn dus na onze eerdere slechte ervaringen (een man die naar ons schreeuwde en iemand die ons probeerde te slaan met een keychain). Daarna in het busje gestapt naar Namalatu een plaatsje aan de kust. Hier terecht gekomen bij een heel chill hotel. De jongens die in het hotel werkten waren heel aardig. Zo ging 1 op z'n vrije dag met mij snorkelen (zonder dat ik hoefde te betalen) en werden we de volgende dag verhuisd naar 'n luxere kamer voor dezelfde prijs als de ouwe. Verder superlekker gegeten daar in een rumah makan (eethuis). Mensen willlen je toch graag helpen en dat is wel fijn om te merken :).

Ook hebben we nog pepeda geprobeerd, een lokaal gerecht dat van een boom wordt geharvest. Sagu heet het. Je koopt het als een soort witte bal waar ze dan water bij doen en uiteindelijk wordt het een soort...behangplaksel,snot. Je eet dit dan met vis en een sausje. We hebben een paar happen geprobeerd maar uteindelijk maar laten staan. Het was te snotterig en je moest het ook echt zo opslurpen..yugh! Tidak sukah :p

De dag daarna naar Fila's huis gegaan (de man die ons eerder hielp) en met zijn familie naar een toneelstuk gegaan over de nederlands-indische tijd in 1800. Over de vrijheidsstrijders van toen en de Nederlandse onderdrukking op Saparua. Wel heel toevallig dat dat er was net toen wij er waren en dat het ook nog over Saparua ging. Wel goed om over na te denken, en hoe chill het is dat de meeste mensen zo chill zijn naar ons toe. Het is daar, dat was vroeger maar nu is het anders. Daarna lekker gegeten, en gaan slapen. Relaxte sfeer, fijne mensen.

Gisteren met vliegtuig naar Makkassar (Sulawesi) gegaan en met de Damri bus (openbaar vervoer) naar Alex. Een Indonesische dominee die 10 jaar geleden bij ons thuis gelogeerd heeft. Hier verwelkomd door zijn vrouw en kinderen. We hadden het plan om vandaag naar somerorung te gaan om naar het huis van opa te gaan. Helaas bleek uiteindelijk het vervoer toch niet te gaan en ze wilden ook wel heel graag dat we nog een nachtje bleven dus dat hebben we maar gedaan. Beetje pusherig zijn ze wel hier..

Het is wel lastig met gebruiken van hier/beleefdheden en het feit dat je blank bent (je lijkt soms wel een beroemdheid). Maar ook wel weer leuk zoveel aandacht, alleen heb je er niet altijd zin in.

Straks nog even naar de mall en het strand, wat kleine cadeautjes kopen voor mensen in somerorung.

That's about it for now!